Από την Απελευθέρωση στα Δεκεμβριανά:
μία τομή στη νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας
Το 1944 είναι μια καθοριστική χρονιά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Όχι μόνο επειδή στα 1944 απελευθερώθηκε η Ελλάδα από τους Γερμανούς κατακτητές αλλά και γιατί, πριν συμπληρωθούν 2 μήνες, εκδηλώθηκε μια σύγκρουση, τα Δεκεμβριανά, που προσδιόρισαν το είδος κράτους που διαδέχθηκε τις κατοχικές κυβερνήσεις αλλά και καθόρισαν τον τύπο, τη μορφή, τις διαδικασίες και τα δημοκρατικά όρια της μεταπολεμικής κοινωνικής και πολιτικής εξέλιξης της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στην κατεύθυνση της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας διοργανώνει τον Οκτώβριο του 2014 Συνέδριο με θέμα «Από την Απελευθέρωση στα Δεκεμβριανά: μια τομή στην νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας». Ουσιαστικά συνεχίζει την εξέταση καίριων ζητημάτων αυτής της περιόδου και με τη μορφή συνεδριακού διαλόγου που εγκαινιάστηκε με το Συνέδριο τον περσινό Απρίλιο «Αριστερά και Αστικός Πολιτικός Κόσμος, 1940-1960». Σκοπός του Συνεδρίου είναι να αναλύσει, στη βάση των δύο θεματικών αξόνων που θέτει, μια σειρά ζητήματα σε σχέση με τα οποία υπάρχει διαδοχή ανοικτών θεμάτων και ερωτημάτων που απαιτούν μια ενδελεχέστερη, και πάντως πιο συνεκτική, ως προς το τύπο, τη δομή αφήγησης και τη θεωρία ανάλυσης, ιστορική προσέγγιση.
Σε σχέση με τον πρώτο άξονα, αυτόν της Απελευθέρωσης τέτοιου είδους ιστορικά προβλήματα είναι:
- Οι εξελίξεις που κατέληξαν στην Απελευθέρωση και από εκεί στον Δεκέμβρη
- Οι συμφωνίες που επιδίωξαν οι Γερμανοί για την αναίμακτη αποχώρηση τους και η αποτροπή των καταστροφών που είχαν σχεδιάσει στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις
- Οι επιδιώξεις των Βρετανών και ο ρόλος των Σοβιετικών στα Βαλκάνια
- Η στάση του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ κατά και μετά την αποχώρηση των Γερμανών
- Οι αστικές οργανώσεις κατά την απελευθέρωση
- Η συνέχεια της γερμανικής κατοχής στη Μήλο και στην Κρήτη
- Η τιμωρία των δωσίλογων και η εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού
Σε σχέση με το δεύτερο άξονα, αυτόν των Δεκεμβριανών:
- Τα κυρίαρχα μοντέλα ιστορικής αφήγησης των Δεκεμβριανών
- Τα γεγονότα της 3ης Δεκεμβρίου 1944.
- Τα Δεκεμβριανά στην πολιτική του ΚΚΕ όπως αυτή εκδηλώνεται από την ίδρυση του ΕΑΜ μέχρι τη Βάρκιζα
- Η εξέλιξη της σύγκρουσης σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο
- Ο ρόλος των μη κομμουνιστικών εαμικών δυνάμεων και η στάση των αστικών κομμάτων
- Οι εξελίξεις στην υπόλοιπη Ελλάδα
- Η επέμβαση του βρετανικού παράγοντα
- Αναλογίες στην υπόλοιπη Ευρώπη
- Η κινηματογραφική και φωτογραφική τεκμηρίωση και σχολιασμός της περιόδου
Κατάθεση προτάσεων για εισηγήσεις
Παρακαλούμε να μας στείλετε περίληψη της εισήγησης που προτείνετε ως 400 λέξεις, μέχρι 30 Μαϊου 2014, ώστε να υπάρξει χρόνος για να αξιολογηθούν με τη δέουσα προσοχή από την οργανωτική επιτροπή. synchronihistoria@gmail.com
Οργανωτική Επιτροπή
-Καθηγήτρια Αικατερίνη Αρώνη-Τσίχλη, Πρόεδρος Τμήματος ΠΕΙ Παντείου Πανεπιστημίου.
-Καθηγητής Στέφανος Παπαγεωργίου, Διευθυντής ΠΜΣ του Τμήματος ΠΕΙ
-Ομ.καθηγητής Προκόπης Παπαστράτης, Τμήμα ΠΕΙ Παντείου Πανεπιστημίου
-Μιχάλης Λυμπεράτος, Διδάκτωρ Ιστορίας, Εντεταλμένος διδασκαλίας ΠΜΣ Πάντειο Πανεπιστήμιο
-Ευαγγελία Σαράφη, Διδάκτωρ Ιστορίας, University of Sussex
-Βασιλική Λάζου, Διδάκτωρ Ιστορίας, Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο
-Γιάννης Σκαλιδάκης, Διδάκτωρ Ιστορίας ΑΠΘ, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
...................................................................................................................................................
Δεκεμβριανά 1944. Το παρελθόν και οι χρήσεις του
Αθήνα, 12-13 Δεκεμβρίου 2014
Η ένοπλη σύγκρουση που ξέσπασε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944, κατέχει κομβική θέση στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Τα Δεκεμβριανά χαρακτηρίστηκαν από την έκρηξη βίας, που κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ενόπλους και αμάχους, όπως και από την πρωτοφανή βρετανική στρατιωτική επέμβαση. Γεγονός καμπή στη δεκαετία του 1940επισφράγισαν την πολιτική πόλωση και τις εμφύλιες συγκρούσεις της Κατοχής, αλλά και δημιούργησαν καταστάσεις που οδήγησαν την Ελλάδα στον εμφύλιο πόλεμο. Τα Δεκεμβριανά συνιστούν την επιτομή του “διαιρετικού παρελθόντος” καθώς μετατράπηκαν σε πεδίο ενός πολέμου προπαγάνδας, αλλά και συγκρότησης αντίθετων πολιτικών ταυτοτήτων. Παρά τον κομβικό ρόλο που διαδραμάτισαν στις μεταπολεμικές εξελίξεις, η μελέτη αυτής της κοινωνικής, πολιτικής και στρατιωτικής σύγκρουσης αποτελεί ζητούμενο για τους ιστορικούς 70 χρόνια μετά. Η απουσία σχετικής ιστοριογραφικής παραγωγής συμβαδίζει με μια πληθώρα στερεοτυπικών αφηγήσεων και μύθων για τα γεγονότα, που έχουν κυριαρχήσει στη δημόσια ιστορία. Τα παραπάνω έχουν ως συνέπεια τη διατήρηση της «σιωπής» για πολλές πτυχές των όσων συνέβησαν τον Δεκέμβριο του 1944, ενώ παράλληλα η επίκληση και χρήση των Δεκεμβριανών έχει προσδώσει διαφορετικό νόημα στο παρελθόν.
Στόχος του επικείμενου συνεδρίου είναι να αναδειχθούν και να συζητηθούν οι δύο διαστάσεις των Δεκεμβριανών: της ίδιας της σύγκρουσης στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944 αλλά και των μετέπειτα χρήσεων και μετεγγραφών της στη συλλογική μνήμη και τον πολιτικό λόγο. Προτεινόμενοι βασικοί άξονες συζήτησης είναι οι εξής:
Α. Τα Δεκεμβριανά
-. Η εμπειρία των ενόπλων, των αμάχων και των ομήρων
-. Η πόλη της Αθήνας ως πεδίο μάχης
-. Ο διεθνής αντίκτυπος της σύγκρουσης
-. Τα Δεκεμβριανά στις άλλες πόλεις
Β. Τα Δεκεμβριανά μετά τον Δεκέμβριο του 1944
-. Πολιτικές χρήσεις και ερμηνείες των Δεκεμβριανών
-. Εορτασμοί και τελετές μνήμης
-. Τα Δεκεμβριανά στη δημόσια ιστορία
-. Τα Δεκεμβριανά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί 12-13 Δεκεμβρίου 2014 στην Αθήνα. Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να υποβάλουν αίτηση συμμετοχής, μέσω ηλεκτρονικής επιστολής στη διεύθυνση forum.socialhistory@gmail.com, μαζί με σύντομο βιογραφικό, τον τίτλο και την περίληψη της ανακοίνωσής τους (200 περίπου λέξεις). Προθεσμία υποβολής των αιτήσεων: 15 Μαΐου 2014.
Οργανωτική Επιτροπή
Πολυμέρης Βόγλης
Ηλίας Νικολακόπουλος
Ιωάννα Παπαθανασίου
Αλεξάνδρα Πατρικίου
Τάσος Σακελλαρόπουλος
Μενέλαος Χαραλαμπίδης
.........................................................................................................................................................
Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα
Δρόμοι του Δεκεμβρίου: από τον Λίβανο στην Αθήνα, 1944
Φορέας διοργάνωσης: Τομέας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ημερομηνία και τόπος διεξαγωγής: 5-7 Δεκεμβρίου 2014, Θεσσαλονίκη
Σκεπτικό και στόχοι:
Οι μέρες κυλάνε γρήγορα, οι βδομάδες φτάνουν στο τέλος του χρόνου, μα τα νερά του μεγάλου ποταμού δεν κατεβαίνουν. Η Αθήνα ζει πάντα σ’ έναν αναβρασμό, που κανείς δεν έχει τη δύναμη να τον καταλαγιάσει. Σιγά-σιγά η αναταραχή παίρνει μορφή και γίνεται μάχη, που είτε ιδεολογική την πεις είτε σκληρή πολιτική δεν κάνεις λάθος. Όλοι πια μιλούν καθαρά, γιατί και όλοι βλέπουν καθαρά. Βλέπουν όμως καθαρά νάρχεται και η πιο δύσκολη ώρα, η ώρα του αμείλικτου απολογισμού, που καμιά χώρα δεν μπορεί να τον αποφύγει όταν έχει ζήσει κάτω από ζυγό κ’ έχει γράψει στο μεγάλο βιβλίο της σκλαβιάς ποιοι πόνεσαν πολύ αλλά δεν είχαν τη δύναμη ν’ αγωνιστούν, ποιοι σήκωσαν κεφάλι στον καταχτητή, πήραν τουφέκι κι ανέβηκαν στα βουνά, μα και ποιοι πρόδωσαν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο και δεν έχουν πια μοίρα κάτω από τον ήλιο της χώρας που βασανίστηκε. Το μεγάλο αυτό βιβλίο της σκλαβιάς που έμεινε κλειστό σχεδόν τέσσερα χρόνια, άνοιξε τώρα.
Πέτρος Χάρης, Ημέρες οργής (Δεκέμβρης 1944)
Ο Δεκέμβριος του 2014, όταν θα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τα Δεκεμβριανά του 1944, προσφέρει μια ευκαιρία να «ανοίξει» και πάλι ένα άλλο «μεγάλο βιβλίο», εκείνο της Ιστορίας, και να διαπιστωθεί εάν στο κεφάλαιο «Δεκεμβριανά» υπάρχουν ακόμη άγραφες σελίδες, εάν πρέπει να αναθεωρηθούν κάποια από τα γραφόμενα, εάν κάποια άλλα αντέχουν στον χρόνο ή ακόμη και αν ολόκληρο το κεφάλαιο πρέπει να γραφτεί από την αρχή.
Πέραν της επετειακής αφορμής, η αιτία της διοργάνωσης αυτού του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου είναι ο συνδυασμός (α) του διαρκούς ενδιαφέροντος για την περίοδο, τόσο στο πεδίο της επιστημονικής έρευνας όσο και στη σφαίρα του δημόσιου λόγου και της δημόσιας ιστορίας· (β) της διεύρυνσης της επιστημονικής διαπραγμάτευσης του θέματος με νέες οπτικές, νέα τεκμήρια και νέα ερωτήματα· και (γ) της σθεναρής αντίστασης που προβάλουν ορισμένα από τα αρχικά ερωτήματα και τις πρώτες αναλύσεις. Ανοίγοντας λοιπόν και πάλι το βιβλίο των «Δεκεμβριανών», στόχος του συνεδρίου είναι ο ιστοριογραφικός απολογισμός και κυρίως η συνάντηση και η όσμωση μεθοδολογικών και ερμηνευτικών τάσεων και η διερεύνηση της δυνατότητας να διατυπωθούν νέες συνθέσεις και ερμηνευτικά σχήματα.
Θεματικοί άξονες:
· Η Ελλάδα στα μέσα του 1944: κοινωνικές πραγματικότητες, πολιτικοί σχεδιασμοί
· Από τον Λίβανο στην Απελευθέρωση: η συσσώρευση της έντασης
· Απελευθέρωση: προβλήματα, αιτήματα, κρίσεις, πολιτικές στρατηγικές
· Ο Δεκέμβριος της Αθήνας: πολιτικές, στρατιωτικές, κοινωνικές και διεθνείς διαστάσεις της «Μάχης της Αθήνας»
· Η Αθήνα του Δεκεμβρίου 1944: η πόλη και άνθρωποί της στον πόλεμο
· Ο Δεκέμβριος του 1944: κέντρο και περιφέρεια
· Ο Δεκέμβριος του 1944 στη Θεσσαλονίκη
· Νίκες και ήττες, στρατιωτικές και πολιτικές – η σκιά των Δεκεμβριανών μετά την ανακωχή και τη Βάρκιζα
· Τί ήταν εντέλει ο Δεκέμβριος του 1944; νοηματοδοτήσεις και αποτιμήσεις
· Ο Δεκέμβριος του 1944 στη λογοτεχνία και την τέχνη: προσλήψεις και απεικονίσεις
· Η ιστοριογραφία για την περίοδο Μαΐου – Δεκεμβρίου 1944
· Τα Δεκεμβριανά στη δημόσια ιστορία
Πρόσκληση ενδιαφέροντος:
Όσοι/ες επιθυμούν να συμμετέχουν στο συνέδριο με ανακοίνωση θα πρέπει να αποστείλουν ηλεκτρονικά τον τίτλο της ανακοίνωσής τους και περίληψη 300-400 λέξεων στην ηλεκτρονική διεύθυνση Dekemvriana2014@gmail.com ή στο loukhass@hist.auth.gr. Η προθεσμία υποβολής προτάσεων είναι η 15η Απριλίου 2014. Οι ενδιαφερόμενοι/ες θα ενημερωθούν για την αποδοχή ή μη της πρότασής τους μέχρι τις 31 Μαΐου 2014.
Επίσημες γλώσσες του συνεδρίου είναι η ελληνική και η αγγλική.
Ο φορέας διοργάνωσης του συνεδρίου θα καλύψει τα έξοδα διαμονής των συνέδρων στη Θεσσαλονίκη.
Επιστημονική Επιτροπή:
Βασίλης Γούναρης,
Ελευθερία Μαντά,
Ιάκωβος Μιχαηλίδης,
Γιάννης Μουρέλος,
Θανάσης Δ. Σφήκας,
Λουκιανός Χασιώτης
Σταδίου 39,105 59 Αθήνα Τηλ. 210 3219493. Fax 210 3215159
Πέμπτη 10 Απριλίου 2014
Σάββατο 15 Μαρτίου 2014
Φωτογραφίζοντας στην Εθνική Αντίσταση και όχι μόνο.Λέσχη Φωτογραφίας και Κινηματογράφου Καρδίτσας (ΛΕΦΚΚ)

διοργανώνει το Σάββατο, 15 Μαρτίου 2014 στις 19:00, ώρα 18:00,στον Πολυχώρο του Φωτοκινηματογραφικού Μουσείου της ΛΕΦΚΚ (Δημοτική Αγορά, Κατ. Ι-28) προβολη φωτογραφιων με παραλληλη ομιλια του ερευνητή της φωτογραφίας Μανόλη Κασιμάτη (πολιτιστική εταιρεία ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ) με θέμα Φωτογραφίζοντας στην Εθνική Αντίσταση και όχι μόνο.
Ο Μανολης Κασιματης / http://eteriafotografizontas.blogspot.gr/ παρουσιαζει και αναλυει φωτογραφιες και φωτογραφους περιοδου Εθνικής Αντίστασης 1942-1945.
Μετα απο μια πολυ συντομη αναφορα-παρουσιαση των φωτογραφων του ΕλληνοΙταλικου πολεμου, εστιαζει στην περιοδο της Εθνικης Αντιστασης φερνωντας στο φως ξεχασμενους και λησμονημενους φωτογραφους του Απελευθερωτικου Αγωνα. Ταυτοχρονα ξεκαθαριζει ορισμενες συγχισεις που ειχαν δημιουργηθει ως προς την πατροτητα καποιων φωτογραφιων.
Λέσχη Φωτογραφίας και Κινηματογράφου Καρδίτσας (ΛΕΦΚΚ)
Πολυχώρος του Φωτοκινηματογραφικού Μουσείου (Δημοτική Αγορά, κατάστημα Ι-28).
χορηγια επικοινωνιας: περιοδικο Fmag - http://fmag.gr/
Βιβλιοθηκη Εθνικη Αντισταση - http://biblioteca-antistasi.blogspot.gr/
Η Λέσχη Φωτογραφίας κ΄ Κινηματογράφου Καρδίτσας ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1978 κάνοντας δυναμική είσοδο στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης αναπτύσσοντας πλήθος δραστηριοτήτων, συνεργαζόμενη με καλλιτέχνες, υπηρεσίες, συλλόγους, οργανισμούς, περιοδικά, βιβλία, εφημερίδες, τηλεόραση, κλπ.
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014
«Αναζητώντας τα ίχνη της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα» Κυριακή 9 Μαρτίου

«Αναζητώντας τα ίχνη της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα»
που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 9 Μαρτίου στις 11:00 το πρωί με αφετηρία τα Προπύλαια
Η ξενάγηση στους δρόμους της Αθήνας θα γίνει από τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη.
Στόχος του περιπάτου είναι η περιήγηση στους δρόμους και τα κτίρια της Αθήνας όπου σημειώθηκαν οι σημαντικότερες αντιστασιακές κινητοποιήσεις του αθηναϊκού λαού κατά την περίοδο της Κατοχής και η ανάδειξη ενός σημαντικού μέρους της ιστορίας της που παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστο:
--Η πρώτη διαδήλωση και η πρώτη απεργία του 1942
--Η ανατίναξη του κτιρίου της ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ
--Οι χώροι κράτησης και βασανισμού αντιστασιακών από τις γερμανικές αρχές κατοχής
--Οι διαδηλώσεις ενάντια στην πολιτική επιστράτευση και η κατάληψη του Υπουργείου Εργασίας
--Οι αιματηρές μαζικές διαδηλώσεις του 1943
--Τα καζίνο των μαυραγοριτών και το στρατηγείο των ελληνικών σωμάτων ασφαλείας
Μέσα από την αφήγηση σε κάθε σταθμό του περιπάτου θα γίνει προσπάθεια να ανασυσταθεί η μνήμη της κατοχικής Αθήνας, της Αντίστασης και των θυμάτων του αντιστασιακού αγώνα.
Μετά το τέλος του περιπάτου θα ακολουθήσει συζήτηση στο Πολυτεχνείο (αμφιθέατρο Γκίνη) με
τον ερευνητή, Μανώλη Κασιμάτη (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ-ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ) και τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη ενώ παράλληλα θα προβληθεί
σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό από την περίοδο της Κατοχής.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ 194. Φίνος Φιλμ
Ο Φιλοποίμην Φίνος, εμβληματική μορφή του κινηματογράφου στην Ελλάδα, γεννήθηκε στην Κάτω Τιθορέα της Λοκρίδας το 1907 και είχε σπουδάσει νομικά. Από το 1939 άρχισε να ασχολείται με τον κινηματογράφο, όμως επακολούθησαν τα πολύ δύσκολα χρόνια της Κατοχής, όταν οι Γερμανοί ε κ τ ε λ ο ύ ν τ ο ν π α τ έ ρ α του και συλλαμβάνουν τον ίδιο λόγω συμμετοχής του στην Αντίσταση.
Όλος ο εξοπλισμός του λεηλατείται και τα «Επίκαιρα» που γύριζε επί Κατοχής κατάσχονται και καταστρέφονται.Ίδρυσε τη «Φίνος Φιλμ» το 1942, που λειτούργησε αδιάκοπα μέχρι τον θάνατό του. Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές. Ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου στη χώρα μας και μια από τις μεγαλύτερες στο χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Ο «πατέρας του ελληνικού κινηματογράφου» πέθανε το 1977.
Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου"
( Το απόσπασμα περιλαμβάνει τα Κινηματογραφημένα επίκαιρα του 1944 παραγωγή της Φίνος Φιλμ που έχουν θέμα την απελευθέρωση της Αθήνας από το Γερμανικό στρατό. Δεν προβλήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα. Ανακαλύφθηκαν από το Ροβήρο Μανθούλη σε κινηματογραφικά αρχεία στις ΗΠΑ και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην αρχική τους μορφή ενσωματωμένα στο ντοκιμαντέρ του "Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου".) Το απόσπασμα αναρτήθηκε στο διαδίκτυο με την άδεια του Ροβήρου Μανθούλη. Ιστοσελίδα του Ροβήρου Μανθούλη: http://manthoulis.wordpress.com
Κινηματογραφωντας στην ΚΑΤΟΧΗ - Άγγελος Παπαναστασίου
O Άγγελος Παπαναστασίου γενήθηκε στις 14 Iανουαρίου του 1896 και πέθανε την 1 Iουνίου του 1953. Aνώτερος Aξιωματικός του Eλληνικού Πολεμικού Nαυτικού προσέφερε πάντοτε και με κάθε τρόπο τις υπηρεσίες του στην Eλλάδα από δημόσιες θέσεις και ως ιδιώτης, χωρίς ποτέ να λογαριάσει προσωπικά συμφέροντα και κινδύνους. Δραστήριος επιχειρηματίας ίδρυσε την ελληνική βιομηχανία ΠAK A.E. μοναδική κατασκευάστρια μπαταριών αυτοκινήτων στα Bαλκάνια. Πριν κατασχεθεί το εργοστάσιο από τους Γερμανούς κατακτητές, ο Άγγελος Παπαναστασίου και οι εργάτες έκαναν δολιοφθορά σε μεγάλο αριθμό μπαταριών με αποτέλεσμα γερμανικά άρματα μάχης να ακινητοποιηθούν στη Δυτ. έρημο και τα ρωσικά σύνορα. Aκόμα, με το μικρό του καΐκι Aγ. Aνάργυροι, αφού φυγάδευσε Έλληνες πολίτες και αξιωματικούς που κινδύνευαν, το προσέφερε για να βοηθήσει τις ελληνικές ναυτικές επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Eλλάδας.
H κινηματογράφηση και η εμφάνιση της ταινίας Aπό την Tραγωδία της Eλλάδας 1941-1944 έγινε από τον ίδιο τον Άγγελο Παπαναστασίου, με κίνδυνο της ζωής του. H ταινία προβλήθηκε στη Δίκη της Nυρεμβέργης, το Σεπτέμβριο του 1947, στη μεγάλη αίθουσα του Δικαστηρίου ως αψευδής μάρτυς των εγκλημάτων του πολέμου. Το 1978, υπεύθυνοι του Πολεμικού Μουσείου έκριναν ότι η ταινία έπρεπε να λογοκριθεί, προφανώς λόγω πολύ σκληρών εικόνων από Ταγματασφαλίτες εν δράσει, και βασανισμένων και δολοφονημένων ανθρώπων, οπότε και "έκοψαν" 18 λεπτά από τα 65 αρχικά. Το 2000 ένας Ούγγρος σκηνοθέτης o Péter Forgács πήρε το αρχείο, που περιελάμβανε και τις ευτυχισμένες στιγμές της οικογένειας Παπαδάκη με τη μικρή Λουκία, και έφτιαξε ένα ντοκυμαντέρ, "Angelos' film".
Το αρχείο σήμερα ανήκει στην κόρη του Λουκία Παπαδάκη, η οποία και προσπαθεί να το διαδόσει με προβολές σε σχολεία και διάφορες αίθουσες.
Κώστας Παράσχος
Ή Κατοχή – φωτογραφικά τεκμήρια 1941 – 1944. ΕΡΜΗΣ.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής ο Κώστας Παράσχος δημοσιογραφούσε στην Εφημεριδα ΠΡΩΙΑ. Ταυτόχρονα επιδόθηκε στη δημιουργία ενός φωτογραφικού έργου με εικόνες και στιγμιότυπα της κατοχικής Αθήνας, με κίνδυνο της ζωής του, διότι απαγορεύονταν η λήψη φωτογραφιών και τιμωρούνταν με την ποινή του θανάτου.
Τράβηξε περίπου 800 φωτογραφίες στη διάρκεια των ετών 1941 -1944, εμφανίζοντας ο ίδιος τα φιλμ του και κρύβοντάς τα σε δυσπρόσιτα σημεία, κυρίως στην στέγη του σπιτιού του. Ένας άριθμός άπό τίς 850 φωτογραφίες, πού πήρε, κυκλοφόρησαν σέ βιβλίο, τό 1973, με τίτλο: «Ή Κατοχή – φωτογραφικά τεκμήρια 1941 – 1944»
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014
Μνήμη αγωνιστών Περικλή Ροδάκη και Γιώργη Ανδριόπουλου στην ΑΣΟΕΕ
Την Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013, στις 6:30 μ.μ., στην ΑΣΟΕΕ (Πατησίων 76) σε μια εκδήλωση με ομιλητές τους Π. Αρώνη (αντιστασιακό), Π. Παρφύμο (επικ. καθηγ. πανεπιστημίου), Χρ. Χαλαζία (συγγραφέα) και Μ. Χαραλαμπίδη (πολιτικό επιστήμονα) και συντονιστή τον Πέτρο Κουλουφάκο, η μνήμη θα τιμήσει δύο ανθρώπους που αναλώθηκαν γι' αυτήν:
Τον Περικλή Ροδάκη και τον Ακροναυπλιώτη αγωνιστή γιατρό Γιώργη Ανδριόπουλο, από τα Σουδενά Καλαβρύτων, που εκτελέστηκε στο στρατόπεδο Γουδή στις 27 Νοεμβρίου 1943 από τα Τάγματα Ασφαλείας, μαζί με άλλους 18 πατριώτες από τις φυλακές Χατζηκώστα, ανάμεσά τους τον πρόεδρο των Αναπήρων Πολέμου Διονύσιο Γονατά, που είχε χάσει και τα δυο του πόδια στο αλβανικό μέτωπο (του έβγαλαν τα ξύλινα πόδια και τον εκτέλεσαν δεμένο σε πάσσαλο) και τον ενωμοτάρχη Ιωάννη Γυφτάκη, που είχε αρνηθεί να τιμωρήσει τους απεργούς πείνας κρατούμενους πατριώτες.
Περικλής Ροδάκης
O Περικλής Ροδάκης γεννήθηκε στη Λυκούργια Καλαβρύτων το 1923, ανδρώθηκε στην Αντίσταση, στις διώξεις, στην καταδίκη σε θάνατο, στη Μακρόνησο και ωρίμασε στο ωραίο ταξίδι μιας ζωής γεμάτης Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, στην αναζήτηση μιας Ιθάκης που εκείνος την έλεγε Άνθρωπο και Μνήμη: σύλληψη για κατασκοπεία, απόδραση από τα Βούρλα το 1955, σύλληψη ξανά, δίκη και αθώωση για την κατασκοπεία, εγκλεισμός, ωστόσο, έως το 1962, ως τιμωρία για τη δραπέτευση, αποφυλάκιση, αγώνας για επιβίωση και δίψα για γνώση, δικτατορία, σύλληψη, καταδίκη, φυλακή, αποφυλάκιση το 1973, σύλληψη μετά το Πολυτεχνείο, Μεταπολίτευση.Οι συνταξιδιώτες του στην Οδύσσεια από το χειρόγραφο ώς το τυπογραφείο θα σας πουν για έναν χειρώνακτα που εργάστηκε «για τον φωτισμό της νεοελληνικής συνείδησης με ζήλο δασκάλου του γένους», όμως δασκάλου ενοχλητικού στις «κατεστημένες πολιτικές και πολιτισμικές δυνάμεις», δεξιές και αριστερές. Οι συγκρατούμενοί του στις φυλακές της χούντας θα σας μιλήσουν για έναν συζητητή με λαγαρή σκέψη και ευθύ λόγο, ακούραστο βιβλιοφάγο και ακαταπόνητο σελιδογράφο, για έναν ασυμβίβαστα αντιδογματικό μελετητή, για ένα χαμόγελο με βλέμμα γαλανό, ένα γέλιο ευφρόσυνο και μεταδοτικό. Κι αυτοί κι εκείνοι θα συμφωνήσουν ότι «ο Περικλής ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε σε ένα τέταρτο της ώρας να σου πει όλη τη διαδρομή και την εξέλιξη των λαών της αρχαίας Εγγύς και της Μέσης Ανατολής», και θα τον κατατάξουν ομόφωνα στους ανιδιοτελείς υπηρέτες της Μνήμης. Που, με τη σειρά της, τους το ανταποδίδει.
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013
Πρόσκληση Γενικής Συνέλευσης 2013
Πρόσκληση
Σας προσκαλουμε στη Γενικη Συνελευση του Συλλογου μας Βιβλιοθηκη Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ που θα γινει στις 9 Νοεμβριου 2013 ημερα Σαββατο και ωρα 11.00 στα Γραφεία μας:
οδος Σταδιου 39, 5ος οροφος, γραφεια 1-2
Θεματα : 1.Εκθεση Δρασης του απερχομενου Διοικητικου Συμβουλιου
2.Εκθεση της Επιτροπης Ελεγχου των οικονομικων του Συλλογου
3.Ομιλιες -Προτασεις
4.Αρχαιρεσιες για την αναδειξη νεου Διοικητικου Συμβουλιου και Ελεκτικης Επιτροπης
Για το ΔΣ
ο Προεδρος Πετρος Κουλουφακος ο Γ. Γραμματεας Παναγιωτης Αρωνης
Σας προσκαλουμε στη Γενικη Συνελευση του Συλλογου μας Βιβλιοθηκη Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ που θα γινει στις 9 Νοεμβριου 2013 ημερα Σαββατο και ωρα 11.00 στα Γραφεία μας:
οδος Σταδιου 39, 5ος οροφος, γραφεια 1-2
Θεματα : 1.Εκθεση Δρασης του απερχομενου Διοικητικου Συμβουλιου
2.Εκθεση της Επιτροπης Ελεγχου των οικονομικων του Συλλογου
3.Ομιλιες -Προτασεις
4.Αρχαιρεσιες για την αναδειξη νεου Διοικητικου Συμβουλιου και Ελεκτικης Επιτροπης
Για το ΔΣ
ο Προεδρος Πετρος Κουλουφακος ο Γ. Γραμματεας Παναγιωτης Αρωνης
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013
Μαρτυρίες από την Κατοχή: Θεόδωρος Κουλίτσος πρ.προεδρος της Βιβλιοθηκης Εθνικη Αντισταση
απο TV Χωρίς Σύνορα
Ο Θεόδωρος Κουλίτσος, Καπετάνιος του ΕΛΑΣ, μας μιλάει για τον τραυματισμό του, τον Άρη Βελουχιώτη και την Αντίσταση.
Μαρτυρίες από την Κατοχή: Θεόδωρος Κουλίτσος from TV Χωρίς Σύνορα on Vimeo.
http://vimeo.com/8357564
Ο Θεόδωρος Κουλίτσος, Καπετάνιος του ΕΛΑΣ, μας μιλάει για τον τραυματισμό του, τον Άρη Βελουχιώτη και την Αντίσταση.
Μαρτυρίες από την Κατοχή: Θεόδωρος Κουλίτσος from TV Χωρίς Σύνορα on Vimeo.
http://vimeo.com/8357564
Το χρέος.
Το χρέος.
σημ.Μια παρακαταθηκη ανεξιτηλη.
Το κειμενο αυτο με παρακαλεσε να του το δακτυλογραφησω για να μπορεσει να το στειλει για μια σχετικη εκδοση. Μ Κ
Εχοντας πλήρη επίγνωση ότι δεν ξέρω να γράφω όμως μιας και είμαι από τους πρώτους κάτοικους αυτής της συνοικίας, και στην οποία έζησα και είχα την τύχη να προσφέρω και γω το ελάχιστο που μπόρεσα στον αγώνα του λαού της Καισαριανής στην Εθνική αντίσταση και μιας και είμαι απο τουςελάχιστους επιζώντες, θεωρώ χρέος μου να αναφερθώ σε αυτή την ηρωική περίοδο
Γιατί
είναι χρέος : στους νεκρούς και ζωντανούς αγωνιστές.
είναι χρέος : στις γυναίκες που έδωσαν τους γονείς τους, τους συζύγους τους τα αδέλφια τους και τα παιδιά τους στον αγώνα για την πατρίδα
είναι χρέος : σε όλους όσους προτίμησαν να πεθάνουν από την πείνα και να μην ξεπουληθούν στα τάγματα ασφαλείας για μία καραβάνα φαϊ.
είναι χρέος : στην Βουρλιωτίνα Φιλιώ Τζανέτη μάνα τριών ανήλικων παιδιών που φύλαγε μέρος του οπλισμού του ΕΛΑΣ.
είναι χρέος : στην Βουρλιωτίνα Χρύσα Κατσαρέλη που όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του αδελφού της Δημήτρη Πανταζή που εκτελέστηκε μαζί με άλλους 200 αγωνιστές του 1944 είπε : Χαλάλι για την πατρίδα, και έστειλε και τον γιό της Γιώργο να καταταγεί στον ΕΛΑΣ
είναι χρέος : στους δασκάλους Ξανθίππη (Πιπίτσα) Καλατζή
Κώστα Καλατζή
Ρόζα Ιμβριώτη
Καίτη Κασιμάτη
Πέρρο
που μας έμαθαν ταυτόχρονα και να πολεμάμε αλλά και να βελτιωνόμαστε σαν άνθρωποι.
είναι χρέος : σε όλους τους ξένους αγωνιστές που τις δύσκολες στιγμές της Καισαριανής μας έτρεξαν για βοήθεια, δίνοντας και την ζωή τους ακόμα.
είναι χρέος : να κρατάμε πάντα την μνήμη ζωντανή
Θεόδωρος Κουλίτσας
Γιατί
είναι χρέος : στους νεκρούς και ζωντανούς αγωνιστές.
είναι χρέος : στις γυναίκες που έδωσαν τους γονείς τους, τους συζύγους τους τα αδέλφια τους και τα παιδιά τους στον αγώνα για την πατρίδα
είναι χρέος : σε όλους όσους προτίμησαν να πεθάνουν από την πείνα και να μην ξεπουληθούν στα τάγματα ασφαλείας για μία καραβάνα φαϊ.
είναι χρέος : στην Βουρλιωτίνα Φιλιώ Τζανέτη μάνα τριών ανήλικων παιδιών που φύλαγε μέρος του οπλισμού του ΕΛΑΣ.
είναι χρέος : στην Βουρλιωτίνα Χρύσα Κατσαρέλη που όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του αδελφού της Δημήτρη Πανταζή που εκτελέστηκε μαζί με άλλους 200 αγωνιστές του 1944 είπε : Χαλάλι για την πατρίδα, και έστειλε και τον γιό της Γιώργο να καταταγεί στον ΕΛΑΣ
είναι χρέος : στους δασκάλους Ξανθίππη (Πιπίτσα) Καλατζή
Κώστα Καλατζή
Ρόζα Ιμβριώτη
Καίτη Κασιμάτη
Πέρρο
που μας έμαθαν ταυτόχρονα και να πολεμάμε αλλά και να βελτιωνόμαστε σαν άνθρωποι.
είναι χρέος : σε όλους τους ξένους αγωνιστές που τις δύσκολες στιγμές της Καισαριανής μας έτρεξαν για βοήθεια, δίνοντας και την ζωή τους ακόμα.
είναι χρέος : να κρατάμε πάντα την μνήμη ζωντανή
Θεόδωρος Κουλίτσας
σημ.Μια παρακαταθηκη ανεξιτηλη.
Το κειμενο αυτο με παρακαλεσε να του το δακτυλογραφησω για να μπορεσει να το στειλει για μια σχετικη εκδοση. Μ Κ
Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013
Φωτογραφιζοντας στην Εθνικη Αντισταση και οχι μονο
Φωτογραφικη Λεσχη Λαρισσας Πεμπτη 31 Οκτωβριου 2013
Φωτογραφιζοντας στην Εθνικη Αντισταση και οχι μονο
προβολη φωτογραφιων με παραλληλη ομιλια
Ο ερευνητης της φωτογραφιας Μανολης Κασιματης / πολιτιστικη εταιρεια ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
παρουσιαζει και αναλυει φωτογραφιες και φωτογραφους περιοδου 1940-1945.
Μετα απο μια συντομη παρουσιαση φωτοντοκουμεντων απο τα μετωπα του ΕλληνοΙταλικου πολεμου, και απο τις δυο πλευρες εστιαζει στην περιοδο της Εθνικης Αντιστασης φερνωντας στο φως ξεχασμενους και λησμονημενους φωτογραφους του Απελευθερωτικου Αγωνα. Ταυτοχρονα ξεκαθαριζει ορισμενες συγχισεις που ειχαν δημιουργηθει ως προς την πατροτητα καποιων φωτογραφιων.
χορηγια επικοινωνιας: Βιβλιοθηκη Εθνικη Αντισταση
Φωτογραφιζοντας στην Εθνικη Αντισταση και οχι μονο
προβολη φωτογραφιων με παραλληλη ομιλια
Ο ερευνητης της φωτογραφιας Μανολης Κασιματης / πολιτιστικη εταιρεια ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
παρουσιαζει και αναλυει φωτογραφιες και φωτογραφους περιοδου 1940-1945.
Μετα απο μια συντομη παρουσιαση φωτοντοκουμεντων απο τα μετωπα του ΕλληνοΙταλικου πολεμου, και απο τις δυο πλευρες εστιαζει στην περιοδο της Εθνικης Αντιστασης φερνωντας στο φως ξεχασμενους και λησμονημενους φωτογραφους του Απελευθερωτικου Αγωνα. Ταυτοχρονα ξεκαθαριζει ορισμενες συγχισεις που ειχαν δημιουργηθει ως προς την πατροτητα καποιων φωτογραφιων.
χορηγια επικοινωνιας: Βιβλιοθηκη Εθνικη Αντισταση
Τρίτη 16 Ιουλίου 2013
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
Δημήτρης (Μήτσος) Μουρατίδης. λιγα λογια για τον πρωην πρόεδρο της Βιβλιοθηκης ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΟΔΟΙΠΟΡΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Έφυγε ο «Στέλιος» της ΕΠΟΝ Πειραιά
αναδημοσιευση
Στις 21/7 έφυγε από κοντά μας ο Δημήτρης (Μήτσος) Μουρατίδης ένας αγωνιστής της αριστεράς. Πόντιος, που σήκωσε στις πλάτες του όλες τις διώξεις που έζησε η παράταξη αυτή από το 1936 και μετά, με ενδιάμεσες, όμως σύντομες ανάσες.
Φοιτητής της Μαθηματικής Σχολής, συλλαμβάνεται στο πανεπιστήμιο, ο νεαρός τότε Δημήτρης, μακριά από την οικογένειά του που ζει στη Φλώρινα και χωρίς δίκη, κλείνεται στις φυλακές της Ακροναυπλίας, το 1936.
Μαζί με όλους τους «Ακροναυπλιώτες» που η πρότασή τους να πολεμήσουν τους φασίστες Ιταλούς στην Αλβανία είχε απορριφθεί από την κυβέρνηση Μεταξά, παραδίδεται από τους διώκτες του «Έλληνες» στους κατακτητές, το 1941. Μεταφέρεται, μαζί με λιγοστούς Ακροναυπλιώτες, από τους Ιταλούς στην Κέρκυρα απ’ όπου δραπετεύει το 1942 και μετά από περιπλανήσεις, βρίσκεται στο «βουνό» όπου οργανώνεται η αντίσταση. Οι περισσότεροι όμως Ακροναυπλιώτες κρατούνται όμηροι και εκτελούνται από τους πρώτους σε κάθε ευκαιρία από τους Γερμανούς, είτε στην Καισαριανή είτε σε άλλες περιοχές.
Ο Μουρατίδης στέλνεται από το ΕΑΜ στον Πειραιά στις αρχές 1943 για τη στελέχωση της ΕΠΟΝ όπου δουλεύει νύχτα-μέρα μέχρι την απελευθέρωση. Ακόμη και σήμερα είναι γνωστός στους Πειραιώτες της αριστεράς, σαν «ο Στέλιος της ΕΠΟΝ».Οι κατακτητές φεύγουν αλλά οι Εγγλέζοι έρχονται και η με κάθε τρόπο –επιστημονική πια δυσφήμηση της αριστεράς, μεθοδεύεται και οι νέες διώξεις αρχίζουν χωρίς σταματιμό. Ο Μήτσος, ακολουθεί το Δεκέμβρη του ’44 τη μεγάλη πορεία των Πειραιωτών και Αθηναίων, οπαδών της αριστεράς προς Θεσσαλία, χωρίς τροφή και ρούχα στην καρδιά του χειμώνα, συνεχώς πολυβολούμενοι από τα αεροπλάνα των Εγγλέζων που τους ακολουθούν.
Επιστρέφει πριν τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ρακένδυτος αλλά έτοιμος για νέους αγώνες που γίνονται πολύ δύσκολοι. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβρη του 1948 από την Ασφάλεια Πειραιά και στέλνεται στη Μακρόνησο όπου στη ΣΦΑ βασανίζεται όσο λίγοι, μια και σέρνει πάντα, σαν κόκκινο πανί, την ιδιότητα του ακροναυπλιώτη. Μόλις συγκεντρώνονται από την Ασφάλεια Πειραιά νέα στοιχεία, κατά τη γνώμη τους, ικανά να σταθεί μια κάποια κατηγορία σε βάρος του, ώστε να καταδικασθεί σε θάνατο με την κατηγορία «για την προσπάθεια απόσπασης μέρους του όλου της επικρατείας» όπως προβλεπόταν από το Γ΄ Ψήφισμα, τον μεταφέρουν –σκελετωμένο σχεδόν, για το Στρατοδικείο. Καταδικάζεται τρεις φορές σε θάνατο μαζί με την Καίτη Ζεύγου και τους Σωτήρη Μπαρμπουνάκη, Α. Στριλάκο, Αρτ. Ιωαννίδη, Μαρία Μουδέ, Ευαγ. Σαράτση, Γ. Ηλιόπουλο και πολλούς άλλους, όλοι σε θάνατο. Τελικά όμως κανείς τους δεν εκτελείται, γιατί οι μανάδες και γυναίκες των καταδικασμένων, αφού κατάλαβαν ότι οι ξεχωριστές κινητοποιήσεις της κάθε μιας, δεν έφερναν κανένα αποτέλεσμα, σχημάτισαν την ΠΕΟΠΕΦ, νόμιμο Σωματείο, με επικεφαλείς τις Ασημίνα Αμπατιέλου, Αικ. Προβελεγγίου, Μαρία Μουρατίδου, και πολλές άλλες άξιες γυναίκες και, πέτυχαν με τις συνεχείς επισκέψεις τους στις ξένες πρεσβείες και ιδιαίτερα την αποστολή ολόκληρης της συγκεκριμένης δικογραφίας στον ΟΗΕ όπου γινόταν η συζήτηση για τις αθρόες εκτελέσεις αντιφρονούντων, στην Ελλάδα, και μετά από ισχυρές πιέσεις των αντιπροσώπων της Ρωσίας και Πολωνίας, έγινε δεκτή συμβιβαστική πρόταση της χώρας του Ισημερινού για υπόδειξη του ΟΗΕ να σταματήσουν επί τέλους οι εκτελέσεις, έστω και εκείνων που καταδικάσθηκαν κατά τη διάρκεια της πιο πάνω Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ύστερα από τις ισχυρές πιέσεις και τη διεθνή κατακραυγή η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να σταματήσεις τις εκτελέσεις όλων των θανατοποινιτών του Εμφυλίου, αλλά θα τις ξαναρχίσει, εκτελώντας τον Μπελογιάννη και άλλους αγωνιστές για «κατασκοπεία». Στο σημείο αυτό πρέπει να προστεθεί, ότι οι διωκτικές αρχές εκδικούμενες τις γυναίκες της ΠΕΟΠΕΦ, ζήτησαν τη διάλυση του Σωματείου αυτού αλλά και παρέπεμψαν επί κυβερνήσεως Πλαστήρα, τη γριούλα πια, Ασημίνα Αμπατιέλου και την Μαρία Μουρατίδου στο Έκτακτο Στρατοδικείο, το 1951 με την κατηγορία ότι κινήθηκαν για τη σύσταση του πιο πάνω Σωματείου με υπόδειξη και με εντολή του ΚΚΕ.
Ο Μήτσος Μουρατίδης αφού γύρισε όλες σχεδόν τις ελληνικές φυλακές, αποφυλακίστηκε το 1963 και αναδείχτηκε σε Γραμματέα Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης της ΕΔΑ.
Το 1967 όμως συλλαμβάνεται και πάλι στην Καβάλα όπου βρίσκεται για να σταλεί εξορία στο Παρθένι της Λέρου, μέχρι το 1971. Αμέσως προσπαθεί μαζί με άλλους, να στελεχώσουν τον αντιδικτατορικό αγώνα απ’ την πλευρά της ανανεωτικής αριστεράς, αλλά συλλαμβάνεται μαζί με τον Μπάμπη Δρακόπουλο, τον Μήτσο Παρτσαλίδη, τον Βασ. Τσιγκούνη και άλλους και παραπέμπονται σε δίκη. Μένει στη φυλακή μέχρι την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, το 1974.
Αν μετρήσετε σωστά, θα καταλάβετε ότι 26 χρόνια της ζωής του ο Μήτσος Μουρατίδης, τα έζησε σε φυλακές και εξορίες κάτω από συνθήκες άθλιες, βασανισμών, πείνας, υγρασίας και στερήσεων.
Κι όμως, μέχρι τις παραμονές του θανάτου του, συνέχισε να δουλεύει για τη σωστή συγκρότηση της Βιβλιοθήκης της Εθνικής Αντίστασης.
Έφυγε ο αγωνιστής Δημήτρης Μουρατίδης
Έφυγε πλήρης ημερών ο αγωνιστής της εθνικής αντίστασης και της αριστεράς, Δημήτρης Μουρατίδης. Από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο, μεγάλωσε με ευθύνη της μάνας του, σπούδασε παρά τις αντιξοότητες και έγινε τελικά καθηγητής Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ως φοιτητής ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση και την περίοδοι της 4ης Αυγούστου συλλαμβάνεται και παρά το νεαρό της ηλικίας του στέλνεται χωρίς δίκη στο στρατόπεδο της Ακροναυπλίας (1937-40). Στον πόλεμο με τους Γερμανούς, γίνεται το έγκλημα και τον παραδίδουν, όπως και άλλους, στους χιτλερικούς. Πολλοί από τους Ακροναυπλιώτες στέλνονται για εκτελέσεις. Το ίδιο ισχύει και για τους 200 της Καισαριανής το 44, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν από την Ακροναυπλία. Τον ίδιο τον στέλνουν σε στρατόπεδα στην Ελλάδα από το 41. Τον Σεπτέμβρη του 43, τον στέλνουν στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας, όπου και δραπετεύει μαζί με άλλους αγωνιστές. Κάτοικοι της Κέρκυρας, από τους περιθάλπουν και τελικά τους φυγαδεύουν στον Πειραιά, όπου ο Δ. Μουρατίδης δουλεύει στην οργάνωση Νεολαία. Στον εμφύλιο συλλαμβάνεται στον Πειραιά και τον στέλνουν στην Μακρόνησο όπου υφίσταται απερίγραπτα βασανιστήρια. Τον φέρνουν στην Αθήνα, περνάει από στρατοδικείο και καταδικάζεται σε θάνατο. Παραμένει στη φυλακή με την απειλή της εκτέλεσης μέχρι το 1963 όπου και αποφυλακίζεται. Το 1967 με τη δικτατορία ξανασυλλαμβάνεται^ αυτή τη φορά μεταφέρεται στο Παρθένι της Λέρου. Στη διάσπαση του ΚΚΕ τοποθετείται με την πλευρά της ανανέωσης. Αποφυλακίζεται το 1971 και ξανασυλλαμβάνεται το 1973 μαζί με τους Παρτσαλίδη και Τσιγγούνη που ανήκουν ήδη στο ΚΚΕ εσωτερικού. Αποφυλακίζεται το 1974 και έκτοτε δραστηριοποιείται στην Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ). Παίρνει μέρος στην εταιρεία μελέτης του έργου της ΕΠΟΝ και στη συνέχεια δραστηριοποιείται στη Βιβλιοθήκη της Εθνικής Αντίστασης, όπου ήταν μέχρι και το τέλος πρόεδρος της.
Τα στοιχεία για τον Δημήτρη Μουρατίδη έδωσε ο Παναγιώτης Αρώνης τον οποίο και ευχαριστούμε.
Έφυγε ο «Στέλιος» της ΕΠΟΝ Πειραιά
αναδημοσιευση
Στις 21/7 έφυγε από κοντά μας ο Δημήτρης (Μήτσος) Μουρατίδης ένας αγωνιστής της αριστεράς. Πόντιος, που σήκωσε στις πλάτες του όλες τις διώξεις που έζησε η παράταξη αυτή από το 1936 και μετά, με ενδιάμεσες, όμως σύντομες ανάσες.
Φοιτητής της Μαθηματικής Σχολής, συλλαμβάνεται στο πανεπιστήμιο, ο νεαρός τότε Δημήτρης, μακριά από την οικογένειά του που ζει στη Φλώρινα και χωρίς δίκη, κλείνεται στις φυλακές της Ακροναυπλίας, το 1936.
Μαζί με όλους τους «Ακροναυπλιώτες» που η πρότασή τους να πολεμήσουν τους φασίστες Ιταλούς στην Αλβανία είχε απορριφθεί από την κυβέρνηση Μεταξά, παραδίδεται από τους διώκτες του «Έλληνες» στους κατακτητές, το 1941. Μεταφέρεται, μαζί με λιγοστούς Ακροναυπλιώτες, από τους Ιταλούς στην Κέρκυρα απ’ όπου δραπετεύει το 1942 και μετά από περιπλανήσεις, βρίσκεται στο «βουνό» όπου οργανώνεται η αντίσταση. Οι περισσότεροι όμως Ακροναυπλιώτες κρατούνται όμηροι και εκτελούνται από τους πρώτους σε κάθε ευκαιρία από τους Γερμανούς, είτε στην Καισαριανή είτε σε άλλες περιοχές.
Ο Μουρατίδης στέλνεται από το ΕΑΜ στον Πειραιά στις αρχές 1943 για τη στελέχωση της ΕΠΟΝ όπου δουλεύει νύχτα-μέρα μέχρι την απελευθέρωση. Ακόμη και σήμερα είναι γνωστός στους Πειραιώτες της αριστεράς, σαν «ο Στέλιος της ΕΠΟΝ».Οι κατακτητές φεύγουν αλλά οι Εγγλέζοι έρχονται και η με κάθε τρόπο –επιστημονική πια δυσφήμηση της αριστεράς, μεθοδεύεται και οι νέες διώξεις αρχίζουν χωρίς σταματιμό. Ο Μήτσος, ακολουθεί το Δεκέμβρη του ’44 τη μεγάλη πορεία των Πειραιωτών και Αθηναίων, οπαδών της αριστεράς προς Θεσσαλία, χωρίς τροφή και ρούχα στην καρδιά του χειμώνα, συνεχώς πολυβολούμενοι από τα αεροπλάνα των Εγγλέζων που τους ακολουθούν.
Επιστρέφει πριν τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ρακένδυτος αλλά έτοιμος για νέους αγώνες που γίνονται πολύ δύσκολοι. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβρη του 1948 από την Ασφάλεια Πειραιά και στέλνεται στη Μακρόνησο όπου στη ΣΦΑ βασανίζεται όσο λίγοι, μια και σέρνει πάντα, σαν κόκκινο πανί, την ιδιότητα του ακροναυπλιώτη. Μόλις συγκεντρώνονται από την Ασφάλεια Πειραιά νέα στοιχεία, κατά τη γνώμη τους, ικανά να σταθεί μια κάποια κατηγορία σε βάρος του, ώστε να καταδικασθεί σε θάνατο με την κατηγορία «για την προσπάθεια απόσπασης μέρους του όλου της επικρατείας» όπως προβλεπόταν από το Γ΄ Ψήφισμα, τον μεταφέρουν –σκελετωμένο σχεδόν, για το Στρατοδικείο. Καταδικάζεται τρεις φορές σε θάνατο μαζί με την Καίτη Ζεύγου και τους Σωτήρη Μπαρμπουνάκη, Α. Στριλάκο, Αρτ. Ιωαννίδη, Μαρία Μουδέ, Ευαγ. Σαράτση, Γ. Ηλιόπουλο και πολλούς άλλους, όλοι σε θάνατο. Τελικά όμως κανείς τους δεν εκτελείται, γιατί οι μανάδες και γυναίκες των καταδικασμένων, αφού κατάλαβαν ότι οι ξεχωριστές κινητοποιήσεις της κάθε μιας, δεν έφερναν κανένα αποτέλεσμα, σχημάτισαν την ΠΕΟΠΕΦ, νόμιμο Σωματείο, με επικεφαλείς τις Ασημίνα Αμπατιέλου, Αικ. Προβελεγγίου, Μαρία Μουρατίδου, και πολλές άλλες άξιες γυναίκες και, πέτυχαν με τις συνεχείς επισκέψεις τους στις ξένες πρεσβείες και ιδιαίτερα την αποστολή ολόκληρης της συγκεκριμένης δικογραφίας στον ΟΗΕ όπου γινόταν η συζήτηση για τις αθρόες εκτελέσεις αντιφρονούντων, στην Ελλάδα, και μετά από ισχυρές πιέσεις των αντιπροσώπων της Ρωσίας και Πολωνίας, έγινε δεκτή συμβιβαστική πρόταση της χώρας του Ισημερινού για υπόδειξη του ΟΗΕ να σταματήσουν επί τέλους οι εκτελέσεις, έστω και εκείνων που καταδικάσθηκαν κατά τη διάρκεια της πιο πάνω Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ύστερα από τις ισχυρές πιέσεις και τη διεθνή κατακραυγή η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να σταματήσεις τις εκτελέσεις όλων των θανατοποινιτών του Εμφυλίου, αλλά θα τις ξαναρχίσει, εκτελώντας τον Μπελογιάννη και άλλους αγωνιστές για «κατασκοπεία». Στο σημείο αυτό πρέπει να προστεθεί, ότι οι διωκτικές αρχές εκδικούμενες τις γυναίκες της ΠΕΟΠΕΦ, ζήτησαν τη διάλυση του Σωματείου αυτού αλλά και παρέπεμψαν επί κυβερνήσεως Πλαστήρα, τη γριούλα πια, Ασημίνα Αμπατιέλου και την Μαρία Μουρατίδου στο Έκτακτο Στρατοδικείο, το 1951 με την κατηγορία ότι κινήθηκαν για τη σύσταση του πιο πάνω Σωματείου με υπόδειξη και με εντολή του ΚΚΕ.
Ο Μήτσος Μουρατίδης αφού γύρισε όλες σχεδόν τις ελληνικές φυλακές, αποφυλακίστηκε το 1963 και αναδείχτηκε σε Γραμματέα Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης της ΕΔΑ.
Το 1967 όμως συλλαμβάνεται και πάλι στην Καβάλα όπου βρίσκεται για να σταλεί εξορία στο Παρθένι της Λέρου, μέχρι το 1971. Αμέσως προσπαθεί μαζί με άλλους, να στελεχώσουν τον αντιδικτατορικό αγώνα απ’ την πλευρά της ανανεωτικής αριστεράς, αλλά συλλαμβάνεται μαζί με τον Μπάμπη Δρακόπουλο, τον Μήτσο Παρτσαλίδη, τον Βασ. Τσιγκούνη και άλλους και παραπέμπονται σε δίκη. Μένει στη φυλακή μέχρι την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, το 1974.
Αν μετρήσετε σωστά, θα καταλάβετε ότι 26 χρόνια της ζωής του ο Μήτσος Μουρατίδης, τα έζησε σε φυλακές και εξορίες κάτω από συνθήκες άθλιες, βασανισμών, πείνας, υγρασίας και στερήσεων.
Κι όμως, μέχρι τις παραμονές του θανάτου του, συνέχισε να δουλεύει για τη σωστή συγκρότηση της Βιβλιοθήκης της Εθνικής Αντίστασης.
Έφυγε ο αγωνιστής Δημήτρης Μουρατίδης
Έφυγε πλήρης ημερών ο αγωνιστής της εθνικής αντίστασης και της αριστεράς, Δημήτρης Μουρατίδης. Από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο, μεγάλωσε με ευθύνη της μάνας του, σπούδασε παρά τις αντιξοότητες και έγινε τελικά καθηγητής Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ως φοιτητής ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση και την περίοδοι της 4ης Αυγούστου συλλαμβάνεται και παρά το νεαρό της ηλικίας του στέλνεται χωρίς δίκη στο στρατόπεδο της Ακροναυπλίας (1937-40). Στον πόλεμο με τους Γερμανούς, γίνεται το έγκλημα και τον παραδίδουν, όπως και άλλους, στους χιτλερικούς. Πολλοί από τους Ακροναυπλιώτες στέλνονται για εκτελέσεις. Το ίδιο ισχύει και για τους 200 της Καισαριανής το 44, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν από την Ακροναυπλία. Τον ίδιο τον στέλνουν σε στρατόπεδα στην Ελλάδα από το 41. Τον Σεπτέμβρη του 43, τον στέλνουν στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας, όπου και δραπετεύει μαζί με άλλους αγωνιστές. Κάτοικοι της Κέρκυρας, από τους περιθάλπουν και τελικά τους φυγαδεύουν στον Πειραιά, όπου ο Δ. Μουρατίδης δουλεύει στην οργάνωση Νεολαία. Στον εμφύλιο συλλαμβάνεται στον Πειραιά και τον στέλνουν στην Μακρόνησο όπου υφίσταται απερίγραπτα βασανιστήρια. Τον φέρνουν στην Αθήνα, περνάει από στρατοδικείο και καταδικάζεται σε θάνατο. Παραμένει στη φυλακή με την απειλή της εκτέλεσης μέχρι το 1963 όπου και αποφυλακίζεται. Το 1967 με τη δικτατορία ξανασυλλαμβάνεται^ αυτή τη φορά μεταφέρεται στο Παρθένι της Λέρου. Στη διάσπαση του ΚΚΕ τοποθετείται με την πλευρά της ανανέωσης. Αποφυλακίζεται το 1971 και ξανασυλλαμβάνεται το 1973 μαζί με τους Παρτσαλίδη και Τσιγγούνη που ανήκουν ήδη στο ΚΚΕ εσωτερικού. Αποφυλακίζεται το 1974 και έκτοτε δραστηριοποιείται στην Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ). Παίρνει μέρος στην εταιρεία μελέτης του έργου της ΕΠΟΝ και στη συνέχεια δραστηριοποιείται στη Βιβλιοθήκη της Εθνικής Αντίστασης, όπου ήταν μέχρι και το τέλος πρόεδρος της.
Τα στοιχεία για τον Δημήτρη Μουρατίδη έδωσε ο Παναγιώτης Αρώνης τον οποίο και ευχαριστούμε.
Κυριακή 22 Μαΐου 2011
Βραδιά μνήμης του μπάρμπα Θόδωρου Κουλίτσου
Βραδιά μνήμης του μπάρμπα Θόδωρου Κουλίτσου διοργανώνει η Βιβλιοθήκη Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ την τετάρτη 25 Μαίου στις 7.30 το βράδυ στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Καισαριανής (Βρυούλων και Κλαζομενών).
Θα μιλήσουν οι:
Σήλια Νικολαϊδου πανεπιστημιακός, Ουρανία Παπαδοπούλου φοιτήτρια,
Σπύρος Τζόκας πρώην δήμαρχος Καισαριανής-πανεπιστημιακός και
ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης διδάκτορας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Θα μιλήσουν οι:
Σήλια Νικολαϊδου πανεπιστημιακός, Ουρανία Παπαδοπούλου φοιτήτρια,
Σπύρος Τζόκας πρώην δήμαρχος Καισαριανής-πανεπιστημιακός και
ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης διδάκτορας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
1η Μάη 1944 – 2011 -67 Χρόνια Mνήμης ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
1η Μάη 1944 – 2011 -67 Χρόνια Mνήμης
ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ
30 Απριλίου και 1 Μαΐου 2011
Η θυσία των 200 κομμουνιστών – πατριωτών, την Πρωτομαγιά του ’44 στον Ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, αποτελεί γεγονός με παγκόσμια ιστορική και πολιτική διάσταση, αφού είναι η μαζικότερη εκτέλεση παγκοσμίως, την ημέρα της Πρωτομαγιάς.
Ο γερμανικός φασισμός, διέπραξε το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα της μαζικής δολοφονίας τους, την ημέρα της Πρωτομαγιάς, θέλοντας να πλήξει τη λαϊκή αντίσταση της εργατικής τάξης
Ο Δήμος Καισαριανής θέλοντας να προσδώσει ξεχωριστή σημασία στη θυσία των «200», που αποτελεί το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός της πόλης μας, που σηματοδοτήθηκε από τους αγώνες της εργατικής τάξης, αλλά και όλων των αγωνιστών πατριωτών που εκτελέστηκαν στο χώρο αυτό κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, καθιερώνει τη συγκεκριμένη ημέρα 1η του Μάη, ως μέρα σύμβολο αγώνα για την ελευθερία, μέρα μνήμης και τιμής στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς.
Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε στη μνήμη και στις ψυχές μας το μέγεθος της θυσίας των αγωνιστών της Λευτεριάς .
Ο Δήμαρχος Καισαριανής
Αντώνης Καμπάκας
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011
11.00 π.μ.: Εγκαίνια έκθεσης φωτογραφίας με θέμα «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς… πορεία στο χρόνο» (η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι 8/5) – Απαγγελίες ποιημάτων.
6.30 μ.μ. Εκκίνηση του Λαϊκού Ανώμαλου Δρόμου «Ναπολέων Σουκατζίδης» από το χώρο εισόδου του Σκοπευτηρίου.
8.00 μ.μ. Άφιξη λαμπαδηδρομίας στο Σκοπευτήριο από το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και απονομή μεταλλίων.
9.00 μ.μ. Συναυλία με τους: Δημήτρη Κοντογιάννη, Βάσια Ζήλου, Γιώργο Λιανό, Κώστα Σκόνδρα, Φένια Χρήστου, Θανάση Κοσκινά στην πλατεία «200 Ηρώων» (πίσω από το γήπεδο της Νήαρ Ηστ). (Σε περίπτωση κακοκαιρίας η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην αιθουσα εκδηλώσεων δημαρχείου – Βρυούλων & Κλαζομενών)
ΚΥΡΙΑΚΗ 1η ΜΑΗ 2011
10:30 π.μ: Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν με πορεία από την αναθηματική πλάκα «Άρη Βελουχιώτη» (τέρμα οδού Αναξαγόρα και Τσάφου), στο σημείο που ο Θανάσης Κλάρας, ο θρυλικός Άρης Βελουχιώτης, μίλησε για πρώτη φορά για ένοπλο αγώνα σε 12 Καισαριανιώτες, παλιούς του συντρόφους. Η πορεία θα καταλήξει στο χώρο της Θυσίας.Τρισάγιο, ομιλίες, Προσκλητήριο Νεκρών Ηρώων, κατάθεση στεφανιών.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
1η Μάη 1944 – 2011 -67 Χρόνια Mνήμης
ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ
30 Απριλίου και 1 Μαΐου 2011
Η θυσία των 200 κομμουνιστών – πατριωτών, την Πρωτομαγιά του ’44 στον Ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, αποτελεί γεγονός με παγκόσμια ιστορική και πολιτική διάσταση, αφού είναι η μαζικότερη εκτέλεση παγκοσμίως, την ημέρα της Πρωτομαγιάς.
Ο γερμανικός φασισμός, διέπραξε το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα της μαζικής δολοφονίας τους, την ημέρα της Πρωτομαγιάς, θέλοντας να πλήξει τη λαϊκή αντίσταση της εργατικής τάξης
Ο Δήμος Καισαριανής θέλοντας να προσδώσει ξεχωριστή σημασία στη θυσία των «200», που αποτελεί το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός της πόλης μας, που σηματοδοτήθηκε από τους αγώνες της εργατικής τάξης, αλλά και όλων των αγωνιστών πατριωτών που εκτελέστηκαν στο χώρο αυτό κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, καθιερώνει τη συγκεκριμένη ημέρα 1η του Μάη, ως μέρα σύμβολο αγώνα για την ελευθερία, μέρα μνήμης και τιμής στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς.
Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε στη μνήμη και στις ψυχές μας το μέγεθος της θυσίας των αγωνιστών της Λευτεριάς .
Ο Δήμαρχος Καισαριανής
Αντώνης Καμπάκας
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011
11.00 π.μ.: Εγκαίνια έκθεσης φωτογραφίας με θέμα «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς… πορεία στο χρόνο» (η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι 8/5) – Απαγγελίες ποιημάτων.
6.30 μ.μ. Εκκίνηση του Λαϊκού Ανώμαλου Δρόμου «Ναπολέων Σουκατζίδης» από το χώρο εισόδου του Σκοπευτηρίου.
8.00 μ.μ. Άφιξη λαμπαδηδρομίας στο Σκοπευτήριο από το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και απονομή μεταλλίων.
9.00 μ.μ. Συναυλία με τους: Δημήτρη Κοντογιάννη, Βάσια Ζήλου, Γιώργο Λιανό, Κώστα Σκόνδρα, Φένια Χρήστου, Θανάση Κοσκινά στην πλατεία «200 Ηρώων» (πίσω από το γήπεδο της Νήαρ Ηστ). (Σε περίπτωση κακοκαιρίας η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην αιθουσα εκδηλώσεων δημαρχείου – Βρυούλων & Κλαζομενών)
ΚΥΡΙΑΚΗ 1η ΜΑΗ 2011
10:30 π.μ: Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν με πορεία από την αναθηματική πλάκα «Άρη Βελουχιώτη» (τέρμα οδού Αναξαγόρα και Τσάφου), στο σημείο που ο Θανάσης Κλάρας, ο θρυλικός Άρης Βελουχιώτης, μίλησε για πρώτη φορά για ένοπλο αγώνα σε 12 Καισαριανιώτες, παλιούς του συντρόφους. Η πορεία θα καταλήξει στο χώρο της Θυσίας.Τρισάγιο, ομιλίες, Προσκλητήριο Νεκρών Ηρώων, κατάθεση στεφανιών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)